پشت پوشی یکی از ویژگی های مهم در تعیین کیفیت رنگ است

تست پشت پوشی رنگ


Opacity
اصطلاحی است که برای توصیف قدرت پشت پوشی رنگ ها استفاده می شود.
موارد متعددی بر پوشانندگی رنگ تأثیر می گذارد از جمله:
1) فام انتخاب شده 2) کیفیت رنگ 3) ضخامت اعمال شده.
رنگ هایی که از پایه سفید فرموله می شوند عموماً پشت پوششی خوبی دارند زیرا رنگدانه دی اکسید تیتانیوم سفید استفاده شده قدرت پوشانندگی خوبی دارد.
برای دستیابی به بسیاری از رنگ‌های روشن که برای پروژه‌های تجاری استفاده می‌شود، لازم است از مخلوط رنگدانه‌های رنگی استفاده شود. برخی پوشش خوبی دارند و برخی نه. بسیاری از رنگ‌های قرمز، صورتی، زرد و نارنجی قدرت پوشانندگی کمتری دارند و بنابراین ممکن است نیاز به لایه های پوشش بیشتری نسبت به رنگ‌های نزدیک به سفید داشته باشند.
هنگامی که یک رنگ یا پوشش روی زیرلایه اعمال می شود، اولین و مهمترین شرط این است که “یک پوشش چقدر به طور موثر زیرلایه را پنهان می کند؟”. پوشش هایی وجود دارد، به عنوان مثال مشکی، که بستر را کاملاً در یک لایه پنهان می‌کند، در حالی که رنگ‌های زرد یا قرمز ممکن است چندین لایه برای پوشش کامل نیاز داشته باشند.
توانایی فیلم رنگ برای پوشاندن کامل بستر زیرین با پشت پوشی پوشش تعیین می شود. با توجه به ضخامت یکسان فیلم پوشش اعمال شده، همه پوشش ها دارای پشت پوشی یکسان نیستند.
پشت پوشی یک پدیده فیزیک نور است که از اثر متقابل پیچیده اجزای مختلف رنگدانه ها، پرکننده ها(extenders)، پخش کننده ها(dispersants) و….ایجاد میگردد.بعلاوه پارامترهایی مانند میزان غلظت حجمی، پراکندگی،توزیع و اندازه ذرات رنگدانه، ضخامت و تخلخل فیلم رنگ نیز در میزان پشت پوشی موثر است.

پشت پوشی با اختلاف ضریب شکست نور مواد موجود در پوشش در ارتباط است. ضریب شکست معیاری از توانایی مواد برای شکست یا خمش نور در هنگام عبور از مواد است.هر ماده ای دارای ضریب شکست مختص به خود بوده و از خواص ثابت فیزیکی آن ماده میباشد.
هر چه اختلاف ضریب شکست رنگدانه ها و فیلر ها نسبت به حامل(بستر)رزینی خود بیشتر باشد، پشت پوشی بیشتری به پوشش می دهد. رنگدانه قبل از رسیدن نور به سطح زیرین آن را پخش و پراکنده کرده و سپس بازتاب می کند.
به عنوان مثال، دی اکسید تیتانیوم دارای ضریب شکست بسیار بالای 2.7 (Rutile) و 2.55 (Anatase) است و پرکاربردترین رنگدانه سفید برای ایجاد پشت پوشی و سفیدی به رنگ ها و پوشش ها است. بایندرهای معمولی دارای ضریب شکست 1.49 هستند.

پشت پوشی یکی از ویژگی های مهم در تعیین کیفیت رنگ است. این ویژگی نشان می دهد که چگونه و در چه ضخامتی رنگ به طور موثر سطح زیر را محو و پنهان میکند. از سوی دیگر، قدرت پشت پوشی، توانایی پنهان کردن سطح یک جسم است که با آزمون های متنوعی قابل شناسایی میباشد.
محبوب‌ترین آنها عدم تمیز دادن وجه تمایز دو سطح خاکستری (یا سیاه) با سفید میباشد.
این آزمون هم از طریق مقایسه چشمی و هم از طریق دستگاه اسپکتروفتومتر قابل ارزیابی میباشد.
پس از اعمال پوشش بر روی یک کاغذ استاندارد سفید و سیاه(کاغذ لنتا)، با دستگاه اسپکتروفتومتر میزان بازتابش نور از هر دو سطح اندازه گیری شده و از نسبت این دو عدد تمایز حاصل می‌شود، حال اگر تمایز در ۱۰۰ ضرب شود درصد پشت پوشی حاصل می‌گردد.

از روش های آزمون پشت پوشی در استاندارد آمریکا می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
ASTM D2805, ASTM D6441, ASTM D6762, ASTM D5007, ASTM D5150
استاندارد بین المللی ایزو
ISO 6504-3:2019
استاندارد ملی انگلیس
BS EN ISO 2814:2006, BS 3900-D4:2006

منابع

https://www.eboss.co.nz/detailed/heather-goode/blocking

https://coatings.specialchem.com/coatings-properties/opacity

 

امکان ارسال دیدگاه وجود ندارد.